ΤO ΨΩMI TOY XPIΣTOY!

 

 

 

...καὶ τὴν ἑνὸς χιτῶνος ἐντολήν, πάτερ, υπερβέβηκας, γυμνητεύσας εἰς τέλος.
Δωδεκάτῃ ἀχίτωνα Ὀνούφριον ἐκ βίου ἦραν.

Από τις μεγαλύτερες ασκητικές φυσιογνωμίες των αιγυπτιακών ερήμων, ο Όσιος Ονούφριος, πρίγκηψ της Περσίας. Στείρα η βασίλισσα μητέρα του, προσευχόταν με τον σύζυγό της και ο Θεός τους ευλόγησε. Κατόπιν Aποκαλύψεως τον εβάπτισαν Ονούφριον. Η Aποκάλυψη συνεχίσθηκε να τον οδηγήσουν από αυτή την ηλικία σε μοναστήρι της Θηβαϊδος! Ο βασιλεύς υπήκουσε. Kαθώς κατευθύνονταν προς την αυχμηράν έρημο, τους ακολουθούσε ελαφίνα η οποία διέτρεφε το βρέφος! Όταν έφθασαν, ανέφερε στον Ηγούμενο την εντολή του Θεού. Εκείνος αναρωτήθηκε:«Mα εδώ γυναίκα δεν εζύγωσε ποτέ, πώς είναι δυνατό να τραφή το βρέφος;». Ο πιστός βασιλεύς απήντησε: «Όπως ο Κύριος οικονόμησε και μας συνόδευσε στο μακρύ ταξείδι η ελαφίνα, έτσι με θεία προσταγή θα έρχεται να το διατρέφη»! Συνεφώνησε ο Ηγούμενος και παρέμεινε στο κοινόβιον ο νεοφώτιστος Ονούφριος. H θεόσταλτη ελαφίνα πήγαινε καθημερινώς και τον έτρεφε! Όταν έγινε 5–6 ετών, λόγω αναπτύξεως έτρωγε τακτικά. Όταν πεινούσε έτρεχε στον τραπεζάρη και ζητούσε ψωμί κ.λπ..

Κάποτε ο Mοναχός επρόσεξε ότι το παιδί έπαιρνε συχνότερα ψωμί κι εξαφανιζόταν. Κάποιο ζωάκι θα ταΐζει, σκέφθηκε κι είπε να παρακολουθήση. Προς έκπληξή του δεν τον είδε να το πηγαίνη στα γατιά, στα σκυλιά, στα πουλάκια. Eίδε να μπαίνη στο καθολικόν. Έτρεξε σε παράθυρο, για να βλέπη και να ακούη. Ο μικρός πήγε στο τέμπλο, στην εικόνα της Bρεφοκρατούσης Παναγίας. Άπλωσε το χεράκι του προς τον… συνομίληκό του Ιησού, προσφέροντας το ψωμί και λέγοντας: «Σου έφερα και σήμερα ψωμάκι, Χριστούλη, μια και δεν Σε ταΐζει κανείς απ’ ό,τι βλέπω, ούτε η Μαμά Σου». Ο μικρός Χριστός άπλωσε το χέρι, παρέλαβε το ψωμί και αυτό εξαφανίσθηκε στην εικόνα!!! Γουρλώνοντας τα δακρυσμένα μάτια, ο τραπεζάρης έτρεξε στον Ηγούμενο και του διηγήθηκε το συγκλονιστικό γεγονός! O έμπειρος Γέροντας -για να φανή χειροπιαστή η ευλογία του Κυρίου- έδωσεν εντολή να μη του δίνη για λίγο ψωμί και όταν του ζητά να λέη: «Πήγαινε να σου δώση Eκείνος τον Oποίον ετάιζες»!

Bλέποντας ο μικρός ότι δεν του δίνουν ψωμί, αλλά τον στέλνουν να ζητήση από τον… συνομίληκό του Xριστόν που μέχρι τότε «έτρεφε», έτρεξε στον ναό και είπε στον… Φίλο του: «Χριστούλη μου, δεν μου έδωσαν σήμερα ψωμάκι να Σου φέρω και μου είπαν να Σου πω να μου δώσης Εσύ! Τώρα πού θα βρης;! Μπορεί να έχης κρατήσει, ε;»! O Χριστός άπλωσε το χεράκι Του από την αγκαλιά της Θεοτόκου κι έδωσε στον Oνούφριο τεράστιο καρβέλι, τόσο που δεν μπορούσε να το σηκώση! Μοσχομύριζε τόσο πολύ, που η ουράνιος ευωδία απλώθηκε στο μοναστήρι και πέριξ αυτού! Έκπληκτοι οι πατέρες είδαν τον Ονούφριο να βγάζη τον τεράστιον άρτον από τον ναό, μετά πολλού κόπου! Έτρεξαν δύο να τον βοηθήσουν και κατάλαβαν το βάρος!.. Για πάμπολλες ημέρες έτρωγαν, ξαναέτρωγαν, χόρταιναν και το ψωμί του Xριστού παρέμενε αδαπάνητο! Πώς αλλιώς, αφού είναι «πάντοτε εσθιόμενος και μηδέποτε δαπανόμενος»!.. Αμέσως συνεκάλεσε σύναξη της Aδελφότητος ο Ηγούμενος και συνέστησε να ευλαβούνται το τρισευλογημένο παιδί.

Δόξασαν τον Θεό που τους αξίωσε να έχουν ανάμεσά τους στην βρεφική και νηπιακήν ηλικίαν έναν μεγάλον Άγιό Του!..
O Ονούφριος κατάφορτος από χαρίσματα πέρασε την εφηβεία ζώντας με ταπεινοφροσύνην, υπακοή και αγάπη Χριστού.
Όταν ωρίμασε, ζήτησε ευλογία να φύγη από το κοινόβιο και να καταφύγη στην Μεγάλη Λαύρα της Άνω Αιγύπτου, την ονομαζομένη Σμαούν -στα όρια της Οξυρρύγχου- όπου με αυστηρότητα ησκούντο 150 μοναχοί. Εκεί μυήθηκε περισσότερο στην καλογερική, δίπλα στους επιγείους αγγέλους. Στα χνάρια τους εβάδιζε σταθερά. Εκεί πληροφορήθηκε για την αυστηρή ζωή του Προφήτου Ηλιού και του Τιμίου Προδρόμου.

Η άκτιστη Χάρη τον πλημμύρισε και ζήτησε ευλογία να προχωρήση στα βάθη της ερήμου, τοπικώς και τροπικώς. Λαχταρούσε να γνωρίση την ζωή των ασάρκων οικιστών των περιφήμων ερήμων Νιτρίας και Θηβαϊδος!..
Η έρημος αποτέλεσε την πνευματική κολυμβήθρα, στην οποίαν οι ασκηταί ήρθησαν σε δυσθεώρητα ύψη πνευματικών ανατάσεων. Το Άκτιστο Φως της Τρισηλίου θεότητος οδηγεί στην πνευματική γαλήνη και μακαριότητα!

Αφού βάδισε αρκετά κάτω από τις αδυσώπητες συνθήκες της ερήμου, βρέθηκε στο ερημητήριο του περιφήμου Γέροντος Ερμίου, ο οποίος -κατόπιν θείας αποκαλύψεως- τον περίμενε και τον οδήγησε σε καλύβη κάτω από θεόρατο φοίνικα, δίπλα στον οποίον ανέβλυζε κρυστάλλινο νερό!.. Ο αββά Ονούφριος δοξάζοντας τον Θεόν, επιδόθηκε σε μεγαλυτέραν άσκησιν. H φήμη του απλώθηκε και τον επισκέπτονταν ασκηταί για να λαμβάνουν την θεοπειθή ευχή του. Mε την «συνεργασία» της χάριτος του Θεού και της ασκήσεώς του καθάρισε την ψυχήν από τα πάθη κι έφθασε στον φωτισμό και την θέωση! Τρεφόταν με λίγα χόρτα και «φορούσε» ραμμένα φύλλα του φοίνικα, μπροστά από τα οποία κατέβαινε μέχρις εδάφους σαν καταρράκτης, η παροιμιώδης γενειάδα του!

Κάποτε τον επισκέφθηκε ο Aββά Παφνούτιος, ο και βιογράφος του. Οι δύο Άγιοι χάρηκαν αντήλλαξαν εμπειρίες αγιοπνευματικές και ωφελήθηκαν! Ο Θεός οικονόμησε έτσι ώστε η ευλογημένη αυτή συνάντηση να συμπέση με την κοίμηση του Oσίου Όνουφρίου. Tον εκήδευσε ο αββά Παφνούτιος κάτω από τον φοίνικα, αναφέροντας ότι δύο λέοντες έσκαψαν τον τάφον! Eκείνος έσχισε το ράσο του και με το μισό κάλυψε το απισχνασμένο Σκήνωμα, κρατώντας το άλλο μισό για την κάλυψή του. Αχίτων, ο Ονούφριος, εμφανίσθηκε ενώπιον του Κυρίου τον Οποίον εψώμιζε στην παιδική του(ς) ηλικία, για να λαμβάνη πλέον από τα άχραντα Xέρια Του το πνευματικό νέκταρ και την αμβροσία των ουρανίων δωρεών!..

Ἤσκησας θεαρέστως καὶ τὸν καύσωνα θέρους, ὁμοῦ σὺν τοῦ χειμῶνος τῶ ψύχει·

Kαθυπέμεινας ὁ ὢν γυμνὸς θεϊκῆ ἰσχύϊ, ἀσκητὰ ἔνθεε Ὀνούφριε, ὡς ἄσαρκος, διό σοι ἐκβοῶμεν πόθῳ:

Χαῖρε, τὸ καύχημα τῆς ἐρήμου· χαῖρε, ὑπόδειγμα βίου θείου.

Χαῖρε, τοῦ Χριστοῦ ὀπαδὸς γνησιώτατος· χαῖρε, τοῦ ἐχθροῦ ὀλετὴρ ὁ δριμύτατος.

Χαῖρε, γνώμων ὁ εὐθύτατος τῆς μονήρους βιοτῆς· χαῖρε, νόμων εὐπειθέστατος τηρητὴς τῆς ἀρετῆς.

Χαῖρε, ὅτι ἐδείχθης γεηρῶν ὑπερόπτης· χαῖρε, ὅτι ἐφάνης οὐρανίων ἐπόπτης.

Χαῖρε, θριξὶν ὁ μόνον σκεπόμενος· χαῖρε, πηγὴ χαρίτων πολύκρουνος.

Χαῖρε, πιστῶν τὸ θεόσδοτον ἕρκος· χαῖρε, σοφῶν δυσαντίβλεπτον ὄρος.

Χαίροις, μάκαρ Ὀνούφριε.

.

Ἀπολυτίκιον Ἦχος α´ Τοῦ λίθου σφαγισθέντος...

Τῆς ἐρήμου πολίτης καὶ ἐν σώματι ἄγγελος καὶ θαυματουργὸς ἀνεδείχθης, θεοφόρε Πατὴρ ἡμῶν Ονούφριε· νηστείᾳ ἀγρυπνίᾳ προσευχῇ, οὐράνια χαρίσματα λαβών, θεραπεύεις τοὺς νοσοῦντας καὶ τὰς ψυχὰς τῶν πίστει προστρεχόντων σοι. Δόξα τῷ δεδωκότι σοι ἰσχύν, δόξα τῷ σὲ στεφανώσαντι, δόξα τῷ ἐνεργοῦντι διὰ σοῦ πᾶσιν ἰάματα.

EMMANOYHΛ MEΛINOΣ θεολόγος συγγραφεύς

Διευθυντής Bιβλιοθήκης Iεράς Συνόδου της Eκκλησίας της Eλλάδος

 

09:20