Έρχεται η οργή του Θεού!

Συνηθίζουμε νά κάνουμε λόγο γιά τήν άγάπη τοΰ Θεοϋ, τήν έπιείκεια καί τή μακροθυμία Του. Ωστόσο  ό άπόστολος Παύλος μάς όμιλεΐ γιά κάτι πού ίσως μάς ξαφνιάζει: γιά τήν «όργή τοΰ Θεοϋ». Συγκεκριμένα ό άγιος Απόστολος καλεΐ τούς πιστούς νά νεκρώσουν κάθε άμαρτωλό πάθος καί κακή έπιθυμία πού κυριαρχεί μέσα τους, διότι γιά τά άμαρτήματα κάθε είδους «έρχεται ή όργή τοϋ Θεοϋ έπί τούς υιούς τής άπειθείας»· πρόκειται νά ξεσπάσει ή όργή τοϋ Θεοϋ σ’ όσους όχι άπό άγνοια ή άδυναμία άλλα συστηματικά καί μέ έπιμονή δέν θέλουν νά πιστέψουν καί προτιμούν νά ζοΰν μέσα στήν άμαρτία.

Πώς είναι δυνατόν όμως ό Θεός τής άγάπης νά οργίζεται καί νά τιμωρεί τούς άμαρτωλούς; Τό εύλογο αύτό έρώτημα μάς καλεΐ νά δούμε πώς συμβιβάζεται ή όργή τοϋ Θεού μέ τήν άγάπη Του καί ποιό είναι τό μήνυμα πού μάς στέλνει ό Θεός μέ τις διάφορες άπειλές ή τιμωρίες.

1. Oργίζεται ή μας άγαπα.;

Τί είναι ή όργή τοϋ Θεοϋ; Ό Θεός δέν οργίζεται. Οϋτε θυμώνει οΰτε εκδικείται οϋτε τιμωρεί. Ό Θεός είναι άγάπη. Αύτό πού έμεΐς αισθανόμαστε ώς όργή τού Θεού είναι οι συνέπειες άπό τή δική μας απομάκρυνση άπό κοντά Του. Αν είναι χειμώνας καί άπομακρυνθοΰμε άπό τή θερμάστρα ή τό τζάκι καί βγούμε έξω στό κρύο, προφανώς δέν φταίει ή θερμάστρα ή τό τζάκι πού παγώνουμε. Όσο βρισκόμαστε κοντά στόν Θεό, χαιρόμαστε, ή ζεστασιά τής θείας Του χάριτος μάς κάνει εύτυχισμένους. Όταν φεύγουμε άπό κοντά Του άμαρτάνοντας καί δέν μετανοούμε, παγώνουμε, άρρωσταίνουμε, ύποφέρουμε. Εκείνος θέλει πάντα τό καλό μας ή έπιμονή μας όμως στήν άμαρτία μάς οδηγεί σέ κόλαση δυστυχίας. Ό Θεός καί τότε έξακολουθεΐ νά μάς άγαπάει, δέν μπορεί όμως νά μάς ζεστάνει μέ τήν άγάπη Του, διότι Τόν έμποδίζει ή έλευθερία μας.

Είναι χαρακτηριστικό τό παράδειγμα μέ τόν ήλιο ό όποιος μαλακώνει τό κερί, άλλά άποξηραίνει τόν πηλό. Παράγει δηλαδή διαφορετικά άποτελέσματα στά διάφορα ύλικά στά όποια ρίχνει τό φώς του, όχι διότι ή ένέργειά του κάθε φορά είναι διαφορετική, άλλά διότι διαφορετική είναι ή κατάσταση έκείνων πού δέχονται τήν ένέργειά του. Παρομοίως ό Θεός δέν τιμωρεί μέ όργή καί έκδικητική διάθεση τόν άμαρτωλό. Ή λεγάμενη «όργή τού Θεού» είναι ή άγάπη τού Θεού ή όποια ένώ στούς δικαίους προκαλεΐ χαρά καί εύφροσύνη, γιά τούς άμετανόητους άμαρτωλούς γίνεται βάσανος καί άφόρητη οδύνη. Σάν τό φώς πού ό ύγιής οφθαλμός τό άπολαμβάνει ένώ ό άσθενής δέν τό άντέχει, ύποφέρει καί ζητεί τό σκοτάδι, διότι έκεΐ βρίσκει τήν άνακούφισή του! Αύτό είναι τό δράμα τών άμαρτωλών. Καί είναι φρικτό τό μαρτύριο αύτό. Διότι πρόκειται γιά αύτοτιμωρία τήν οποία ό Θεός δέν μπορεί νά τήν άλλάξει, λόγω τής έλευθερίας μας.

2. Ηχηρη προειδοποιηση.

Ας προσέξουμε λοιπόν τό ήχηρό προειδοποιητικό σήμα πού έκπέμπει ό λόγος
τού Θεού: «Έρχεται ή όργή τού Θεού». Καί τό «έρχεται» σημαίνει ότι είναι καθ’ οδόν οι συνέπειες πού θά ύποστοΰμε γιά τις άμαρτίες μας. Δέν πρόκειται δηλαδή γιά κάτι πού θά συμβεΐ μόνο στό μέλλον κατά τήν Δευτέρα Παρουσία άλλά γιά αύτοτιμωρία πού έπέρχεται κατά τό διάστημα αύτής έδώ τής ζωής.

Τό μήνυμα πού μάς στέλνει ό πανάγαθος Θεός συμπυκνώνεται σέ μία μόνο λέξη: μετάνοια! Νά συναισθανθούμε σέ τί μεγάλη καταστροφή μάς οδηγεί ή άμαρτία καί νά μετανοήσουμε. «Τά όψώνια τής άμαρτίας θάνατος», σημειώνει σέ άλλο σημείο ό άπόστολος Παύλος (Ρωμ. ς 23). Ό μισθός μέ τόν όποιο ή άμαρτία πληρώνει τούς δούλους της είναι ό θάνατος. Όι τιμωρίες τών άμαρτωλών, γιά τις όποιες διαβάζουμε στήν Αγία Γραφή, άς μάς παραδειγματίσουν. Δέν μπορούμε νά παίζουμε μέ τήν άμαρτία!

Είναι φιλάνθρωπος ό Θεός άλλά καί δίκαιος καί ή έλευθερία μας έμποδίζει τήν έκδήλωση τής φιλανθρωπίας Του, οπότε μάς έγκαταλείπει. «Μή έξ ήμισείας τόν Θεόν γνωρίζωμεν», λέγει ό Μέγας Βασίλειος (PG 31,897). Δηλαδή, άς μήν έχουμε τή μισή γνώση περί τού Θεού. Αν σκεπτόμαστε μόνο τή φιλανθρωπία καί τήν έπιείκειά Του, κινδυνεύουμε νά χαλαρώσουμε στόν πνευματικό μας άγώνα. Είναι άναγκαΐο νά άναλογιζόμαστε καί τή δίκαιη όργή τού Θεού, γιά νά προσπαθούμε συστηματικά νά άποφεύγουμε τήν άμαρτία καί νά εύαρεστοΰμε ένώπιόν Του.

Πηγή-Agiameteora.net

10:28